สมาชิกในสกุลมนุษย์ในยุคแรก ๆ มีไหวพริบในการเตรียมทาร์ทาร์เกมป่าหั่นบาง ๆ การศึกษาใหม่ชี้ให้เห็น การรับประทานอาหารที่มีเนื้ออาจเปลี่ยนโฉมหน้าของวิวัฒนาการ ของ โฮโม ได้อย่างแท้จริง และทำให้เกิดความก้าวหน้าในการพูดและเดินได้นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด Katherine Zink และ Daniel Lieberman กล่าวว่าเมื่อ 1.8 ล้านปีก่อนHomo erectus หั่นเนื้อดิบด้วยเครื่องมือหินก่อนรับประทาน นักวิจัยรายงานออนไลน์ในวันที่ 9 มีนาคมที่Nature ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหว ครั้งสำคัญทำให้สามารถบริโภคแคลอรีได้มากขึ้นในขณะที่ลดความพยายามในการเคี้ยว ใบหน้าและกรามมีขนาดเล็กลง ในขณะที่อาหารที่อุดมด้วยพลังงานทำให้สมองและร่างกายขยายใหญ่ขึ้น
การหดตัวเชิงวิวัฒนาการของกระดูกและกล้ามเนื้อ
ที่เกี่ยวข้องกับการเคี้ยวส่งผลกระทบต่อส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย นักวิทยาศาสตร์กล่าว ช่องเสียงที่ขยายออกช่วยเพิ่มความสามารถในการสร้างเสียงพูด และไขสันหลังที่ปรับตำแหน่งซึ่งเป็นผลมาจากการปรับฐานของกะโหลกศีรษะทำให้ความสามารถในการเดินและวิ่งระยะทางไกลเพิ่มขึ้น
การทำอาหารทำให้ง่ายต่อการเคี้ยวและย่อยเนื้อสัตว์และพืชที่กินได้เช่นมันเทศ Zink และ Lieberman กล่าว แต่พวกเขาประเมินว่า hominids เริ่มทำอาหารเป็นประจำเมื่อประมาณ 500,000 ปีก่อนเท่านั้น การทำอาหารช่วยกระตุ้นกรามและการหดตัวของใบหน้าในHomo sapiensแต่ไม่ใช่ในH. erectusตามที่นักวิจัยบางคนแนะนำ ( SN Online: 8/22/11 ) นักวิจัยกล่าว นักวิทยาศาสตร์สรุปว่ารสชาติของเนื้อดิบที่หั่นเป็นชิ้นทำให้การเปลี่ยนแปลงใบหน้าเหล่านั้นเริ่มต้นอย่างรวดเร็วในH. erectus
นักวิจัยตั้งข้อสังเกตมานานแล้วว่า กะโหลก H. erectusแสดงกรามและใบหน้าที่ค่อนข้างเล็กกว่าสายพันธุ์ Hominid เมื่อกว่า 2 ล้านปีก่อนที่นำหน้าHomo genus
การใช้มนุษย์สมัยใหม่ Zink และ Lieberman
วิเคราะห์ความพยายามของกล้ามเนื้อและจำนวนเคี้ยวที่จำเป็นสำหรับอาหารที่แตกต่างกันสำหรับการกลืน ผู้ใหญ่ 34 คนเคี้ยวเนื้อแพะที่ได้มาตรฐานหรือพืชที่อุดมด้วยแป้ง 3 ชนิด ได้แก่ แยมอัญมณี แครอท และบีทรูทสีแดง อาหารมาโดยไม่ได้เตรียมมา โขลกด้วยหินเพื่อทำให้นิ่ม หั่นบาง ๆ หรือปรุงสุก
หลังจากเคี้ยวโดยเฉลี่ย 40 ครั้ง ผู้เข้าร่วมยังคงไม่สามารถแยกชิ้นเนื้อแพะ 3 กรัมออกเป็นชิ้น ๆ ได้ ชิ้นเนื้อต้องใช้โดยเฉลี่ยประมาณ 31 เคี้ยวเพื่อแบ่งเป็นชิ้นที่สามารถกลืนและย่อยได้ง่าย
หากหนึ่งในสามของแคลอรี่ทั้งหมดมาจากเนื้อหั่นบาง ๆ และแคลอรี่ที่เหลือมาจากพืชที่โขลกด้วยหิน เช่น แยมมันเทศH. erectusจะต้องเคี้ยวอาหารน้อยลง 17 เปอร์เซ็นต์ — เคี้ยวน้อยลงมากกว่า 2.5 ล้านครั้งต่อปี – และมีพลังน้อยกว่าการบริโภคพืชที่ไม่ได้เตรียมไว้เพียง 26 เปอร์เซ็นต์ นักวิทยาศาสตร์ประเมิน
การศึกษาใหม่นี้เป็นหลักฐานแรกสำหรับข้อสันนิษฐานที่มีอายุหลายสิบปีว่าการกินเนื้อสัตว์โดยใช้เครื่องมือช่วยกระตุ้นการวิวัฒนาการของใบหน้าที่เล็กลงในHomo ยุคแรก นักบรรพชีวินวิทยา Manuel Dominguez-Rodrigo จาก Complutense University of Madrid กล่าว “กุญแจสำคัญคือการบริโภคเนื้อสไลซ์ โดยใช้เครื่องมือหิน”
H. erectusต้องล่าเหยื่อเป็นประจำเพื่อคงอาหารไว้ประมาณหนึ่งในสาม ( SN: 6/1/13, p. 13 ) Dominguez-Rodrigo กล่าว
credit : austinyouthempowerment.org bethanybaptistcollege.org bethanyboulder.org bippityboppitybook.com bostonsceneparty.com
