ผู้ปกครองหลายคนในวัฒนธรรมตะวันตกคุ้นเคยกับแผนเว็บตรงภูมิการพัฒนาการเคลื่อนไหวของทารก เด็กวัย 3 เดือนอาจเงยหน้าขึ้น เด็ก 6 เดือนกำลังนั่ง และเด็กอายุ 12 เดือนกำลังเดิน ความหมายก็คือ ทารกเรียนรู้ที่จะไปไหนมาไหนบนไทม์ไลน์ที่ค่อนข้างแน่นอน โดยไม่คำนึงถึงสภาพแวดล้อมหรือประสบการณ์
แผนภูมิดังกล่าวติดตามต้นกำเนิดของพวกเขาจนถึงต้นทศวรรษ 1900 เมื่อนักจิตวิทยาพัฒนาการ Arnold Gesell แห่งมหาวิทยาลัยเยลเริ่มถ่ายทำเด็กทารกจากหลังกระจกทางเดียว จากการบันทึก 12,000 รายการ Gesell ได้สรุปตารางพัฒนาการสำหรับทารกอายุ 3 ถึง 30 เดือนในปี 1928
ในขณะเดียวกัน นักจิตวิทยา Nancy Bayley
ได้เริ่มการศึกษาเพื่อติดตามพัฒนาการของทารกผิวขาวมากกว่า 60 คนที่เกิดในครอบครัวที่ค่อนข้างมั่งคั่งในเบิร์กลีย์ รัฐแคลิฟอร์เนีย ในช่วงปลายทศวรรษ 1920 โครงการที่มีระยะเวลายาวนานหลายทศวรรษนั้น รู้จักกันในชื่อ Berkeley Growth Study กระตุ้นให้ Bayley พัฒนาวิธีการให้สมาชิกที่ไม่ใช่ครอบครัวประเมินพัฒนาการของเด็ก ซึ่งรวมถึงทักษะยนต์ด้วย เธอเปิดตัวเครื่องชั่ง Bayley Scales of Infant Development ในปีพ.ศ. 2512 นักวิจัยและแพทย์ยังคงใช้เครื่องชั่งเหล่านี้กันอย่างแพร่หลาย ซึ่งขณะนี้อยู่ในการทำซ้ำครั้งที่สี่
Gesell, Bayley และคนอื่นๆ คิดว่าทารกเริ่มเคลื่อนไหวเมื่อร่างกายของพวกมันโตพอที่จะทำเช่นนั้น และทักษะด้านการเคลื่อนไหวก็ปรากฏขึ้นตามเส้นทางเชิงเส้น โดยนั่งมาก่อนจะคลานและคลานก่อนเดิน แต่ความคิดนั้นขึ้นอยู่กับเด็กเล็กๆ ในสหรัฐอเมริกา
ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 องค์การอนามัยโลกพยายามที่จะขยายการวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนายานยนต์ให้ครอบคลุมส่วนที่เหลือของโลก นักวิจัยของ WHO วัดการได้มาซึ่งทักษะยนต์ตั้งแต่อายุ 4 เดือนถึง 2 ปีจากทารก 816 คนจากห้าประเทศ ได้แก่ กานา อินเดีย นอร์เวย์ โอมาน และสหรัฐอเมริกา การวิเคราะห์ซึ่งปรากฏในปี 2549 ในActa Paediatricaได้สรุปกรอบเวลาของการพัฒนาซึ่งทักษะยนต์บางอย่างควรเกิดขึ้น ความล้มเหลวในการบรรลุทักษะเหล่านั้นภายในหน้าต่างที่กำหนด เช่น 8 ถึง 18 เดือนสำหรับการเดินอย่างอิสระ ถือเป็น “หลักฐานของการเติบโตที่ผิดปกติ”
น่าเสียดายที่ WHO อาศัยมาตราส่วนยนต์ของ Bayley
ซึ่งหมายความว่าการศึกษานี้ใช้ทารกผิวขาวในสหรัฐฯ เป็นมาตรฐานในการเปรียบเทียบ นอกจากนี้ การวิจัยยังขาดเด็กจากวัฒนธรรมที่นักวิทยาศาสตร์ได้บันทึกรูปแบบการพัฒนายานยนต์ที่เร่งขึ้นหรือไม่สม่ำเสมอ รวมถึงวัฒนธรรมต่างๆ ของเอเชียกลางด้วย
Karen Adolph นักจิตวิทยาจาก NYU กล่าวว่า เมื่อ “บรรทัดฐาน” ที่อิงจากกลุ่มตัวอย่างที่แคบของทารกถูกสร้างขึ้นในแบบจำลอง จากนั้นแบบจำลองนั้นถูกนำไปใช้กับกลุ่มตัวอย่างของทารกที่ต่างกันแต่ยังแคบอยู่ ระบบทั้งหมดจะแตกแยก “คุณอยากจะบอกว่าหนึ่งในสามของโลกล่าช้าจริง ๆ และอีกสามส่วนของโลกถูกเร่งความเร็ว และส่วนของโลกของเราเป็นปกติ?”
เมื่อหลายปีก่อน ความต้องการที่จะมองไปไกลกว่าสหรัฐอเมริกาถูกผลักดันให้ Adolph กลับบ้าน เมื่อเธอได้ยินจากผู้หญิงคนหนึ่งที่ Procter & Gamble ซึ่งได้รับมอบหมายให้ขายผ้าอ้อมทั่วเอเชียกลาง ผู้หญิงคนนั้นกล่าวว่ายอดขายนั้นแย่มาก ดูเหมือนว่า gahvora จะถูกตำหนิ
Adolph ถ่ายทอดเรื่องราวให้กับนักศึกษาปริญญาโทของเธอ Lana Karasik ซึ่งกำลังศึกษาการพัฒนายานยนต์ข้ามวัฒนธรรม คาราสิกตอบว่าครอบครัวสามีของเธอมาจากภูมิภาคนี้ “ฉันรู้ว่าการปฏิบัตินั้น” เธอกล่าว หลายเดือนต่อมา ในต้นปี 2014 และในความร่วมมือกับยูนิเซฟและเซฟเดอะชิลเดรน Karasik, Adolph และ Tamis-LeMonda ได้เปิดตัวการศึกษาการพัฒนายนต์ในทารกในทาจิกิสถานเว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
